Op 17 april 1972 worden de eerste bomen van het stedelijk gebied van Almere geplant.[1]
Er was weinig ceremonieel bij deze gebeurtenis en dat we het nog weten is onder andere te danken aan twee oude foto’s. In de bijschriften wordt de datum genoemd en als plantlocatie wordt kavel ‘Fz77’ vermeld. Eén van de aanwezigen, Hans Laumanns, herinnert zich dat het inderdaad om de eerste bomen ging.
Een andere aanwezige, Harrie de Heij, vermoedt dat de plantlocatie waarschijnlijk ten noorden van de Muiderweg lag. In 1972 liep de Muiderweg door tot aan de Kraanvogelweg en liep dus over het huidige Weerwatereiland. Laumanns en De Heij waren werkzaam bij het ‘Projektbureau Almere’. [2]
Ook in ‘Maandberichten Zuiderzeewerken nr. 53, 2e kwartaal 1972’ wordt door middel van een foto melding gemaakt van het planten van de eerste boom. En dan is er nog het Lelystadsblad van donderdag 27 april 1972, waarin een verslag staat van een onbekende journalist.
Hij of zij heeft een bezoek gebracht aan de locatie waar de eerste bomen van Almere zijn geplant. De bezoeker moet een pad, een ‘route vol stenen en gaten’ volgen en een bord ‘verboden toegang’ passeren om bij de locatie te komen.
‘De eerste bomen zijn het begin van een 40 hectare groot bos dat de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders in 1972 wil aanplanten’, zo legt hij in de krant uit. De journalist gaat verder ‘In 1973 zal nog eens 150 hectare volgen. Het gaat om de eerste recreatievoorziening van de toekomstige stad Almere, waarvan de eerste inwoners in 1975 zullen komen. De bomen zijn geplant in de ‘inter-nucleaire ruimte, dat is een stedenbouwkundige term voor de ruimte tussen de toekomstige woonkernen want Almere wordt een ‘polynucleaire’ stad, een veelkernige stad.’ De journalist constateert bij zijn bezoek over het gebied zelf ‘dat de streek nu nog alle kenmerken vertoont van een gebied dat zichzelf niet is’.
Almere
De naam Almere is net bekend geworden en ook dat de naam Almere staat voor een oude binnenzee, die is voorafgegaan aan de Zuiderzee. De journalist: ‘Het is het oude Almere niet meer en het nieuwe Almere nog niet; het is slechts een overgangsverschijnsel tussen Almere-meer en Almere-stad.’
In de wetenschap dat het gebied over drie jaar een stuk aantrekkelijker zal zijn keert de scribent terug, ‘naar de veilige, groene dijk in de verte’.
Er is een kans dat de bomen op de foto’s van de eerste aanplant verdwenen zijn, want bij de aanleg van het Weerwater is een deel van kavel Fz77 in het Weerwater verdwenen.
Maar dat op het Weerwatereiland de oudste bomen van Almere staan is een feit. De ‘Beginboom’ is toen ook aangeplant; waarschijnlijk met een boomplantmachine, want hij staat in een strakke rij bomen.
[1] De oudste bomen van Almere staan op de Blocq van Kuffeler. Zie onder ‘Eerste aanplant’.
[2] Het ‘Projektburo Almere’ is in 1972 als onderdeel van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders opgericht. Taak: het ontwerp van Almere.