Het zijn citaten van het oude land, deze ooit machtige beuken. Voor wat er van over is.
De houthakker heeft er een zware klus aan gehad, anders had hij niet zo veel verschillende zaagsneden hoeven maken.
Je wilt de jaarringen op de stam tellen, maar ze zijn verdwenen, onder het geweld van de kettingzaag. Het interne archief van de boom is weggevaagd.
Stukjes kernhout staan nog overeind, herinnerend aan het fatale moment.
Je hoort het hout knappen, terwijl de houthakker naar een veilige plek rent. Eerst gaat het heel langzaam, dan krijgt de vallende reus snelheid.
De wind waait nog eenmaal door zijn bladeren. Maar ze ruisen niet. Je hoort een zucht die de wereld over zal gaan. De boom valt.
Onder je voeten komt de aarde omhoog in een wolk van stof en met een paukslag. De beeldengroep is van Sjoerd Bosman.
Het parkje in Meerveld bevat een gevarieerd maar jong assortiment bomen. De populieren zijn wat ouder en herinneren aan de tijd dat het gebied eens bos was en er nog geen woningen stonden.