Foto Max Dereta, 1992.
To Mati
Lokatie Stad, Ben Turpinpad
Geplant 21 maart 1992
Nederlandse naam Papierberk
Latijnse naam Betula papyrifera
Status verdwenen
De witste boom
To Mati is een project van de kunstenaar Marcel van Campen en werd uitgevoerd op 21 maart 1992.
Mensen, aarde en een boom vormen onder regie van de kunstenaar een kunstwerk. Voor het kunstwerk verzamelen zich honderdvijftig mensen, allen in het zwart gekleed. Op de plek van de uitvoering ligt op een altaar een papierberk, met een zeer witte stam. De wortels zijn verpakt in smetteloos wit linnen. Het altaar staat in een ovale vorm. Het ovaal heeft in dit kunstwerk ongetwijfeld te maken met een bijzondere eenheid, de baan van de aarde om de zon.
De aanwezigen zijn in afwachting van het moment waarop boom, aarde en mensen zullen versmelten. Iets verderop staat een hoogwerker. Van daaruit zal Van Campen met zijn camera opnamen maken van het kunstwerk.
Maar dan... Opeens raast het noodweer. Nergens een plek om te schuilen tegen de koude wind die bakken regen en hagel meevoert. Van Campen verlaat ijlings de hoogwerker. Voor de aanwezigen rest geen andere oplossing dan net als dieren in de wei met hun achterste in de wind te gaan staan en te wachten. Na twintig minuten lijkt het weer enig mededogen te hebben. Kletsnat van de regen en rillend van de kou doet men tevergeefs een nieuwe poging.
Later krijgt de berk alsnog zijn plaats. In het parkje er omheen worden Betula costata’s aangeplant. De papierberk overleeft het niet. Een tweede berk wordt met fatale afloop door een vrachtwagen omver gereden.
De aanwezigen zijn in afwachting van het moment waarop boom, aarde en mensen zullen versmelten. Iets verderop staat een hoogwerker. Van daaruit zal Van Campen met zijn camera opnamen maken van het kunstwerk.
Maar dan... Opeens raast het noodweer. Nergens een plek om te schuilen tegen de koude wind die bakken regen en hagel meevoert. Van Campen verlaat ijlings de hoogwerker. Voor de aanwezigen rest geen andere oplossing dan net als dieren in de wei met hun achterste in de wind te gaan staan en te wachten. Na twintig minuten lijkt het weer enig mededogen te hebben. Kletsnat van de regen en rillend van de kou doet men tevergeefs een nieuwe poging.
Later krijgt de berk alsnog zijn plaats. In het parkje er omheen worden Betula costata’s aangeplant. De papierberk overleeft het niet. Een tweede berk wordt met fatale afloop door een vrachtwagen omver gereden.